Paryż to nie jest takie sobie zwyczajne miasto. To mit, legenda, skrupulatnie tworzona przez architektów, pisarzy, poetów,wygnańców i odszczepieńców. Paryż ma swoje piosenki, swoje wiersze, swoich wyznawców i odnajduje się w każdych czasach, ale wielu najbardziej kojarzy się z piękną epoką. Małgorzata Gutowska-Adamczyk i Marta Orzeszyna postanowiły zabrać czytelnika w podróż palcem po mapie, a konkretnie po wielu barwnych i czarno-białych ilustracjach obrazujących paryskie życie na przełomie wieków i podróż w czasie, do miasta, które wciąż podsyca swą legendę. Autorki złożyły wszystko w bardzo bogato ilustrowany, starannie edytorsko wydany album, który ogląda się z przyjemnością, a i czyta się bardzo dobrze.
Opowieści o dziś paryskich, kiedyś podparyskich miejscach cyganerii, modzie, skandalach, absyncie i najbardziej znanych postaciach świata sztuki, kultury i polityki prowadzone są w gawędziarskim stylu, zawierają niezbędne fakty, daty i nazwiska (przypisy z tyłu-nie lubię!), ale przede wszystkim mają oddać ducha tamtych czasów i być może sprawić, że czytelnik zatęsknił do świata gwarnych ulic, modnych domów, kabaretów i spotykania na ulicach artystów przez duże A. Przez karty książki przemykają politycy, poeci, muzycy, plastycy, aktorki, najczęściej podejrzanej konduity. Historie życia uzależnionego od alkoholu od 8 roku życia Utrilla splatają się z nieszczęśliwa miłością Camille Claudel, trumfami boskiej Sary, niemoralnymi powieściami Wilde'a i światem kabaretów z plakatów Tuluse-Lautrec'a. Jest w tych gawędach oddech, paryski szyk i fantazja przypisana życiu na przełomie wieków, gdy technika zaczęła pędzić, a ludzie trwali w starym systemie, czując nastrój schyłku pewnej epoki. Choć opowieści autorek umacniają pozycję Paryża jako stolicy świata należy im oddać, że zwracają też uwagę na ciemniejszą stronę życia miasta i jego mieszkańców-wyjątkowo ciekawe stają się dopowiedziane, bardzo często tragiczne losy tych, którzy po wielkiej wojnie nie potrafili już odnaleźć swojego miejsca i żyli, umierali w zapomnieniu i nędzy.
"Paryż miasto sztuki i miłości w czasach belle epoque" to kolejna cegiełka do budowaniu mitu Paryża, najpiękniejszego miasta na ziemi, które nigdy nie śpi, idealnego miejsca do przeżywania porywającej miłości, szampańskiej zabawy, odnoszenia spektakularnego sukcesy i sięgania dna. Gutowska-Adamczyk i Orzeszyna piszą z wielkim zachwytem o Paryżu, a przy tym ma się ciągle wrażenie, że te gawędy choć ich bohaterowie żyli naprawdę i często zostawili nam wiele po sobie, są jakimiś fantastycznymi postaciami z książki, postaciami z legendy, którą pisał Czas i Paryż.
Małgorzata Gutowska-Adamczy, Marta Orzeszyna, "Paryż miasto sztuki i miłości w czasach belle epoque". Wydawnictwo Naukowe PWN , Warszawa 2012.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz