"Randka z jeleniem" rok na bagnach

Rokrocznie fascynuje mnie to samo- ciągła zmienność pór roku… Bo gdy w marcu wydaje się, że już nigdy słońce nie wyjdzie- ono wychodzi. Tak samo czerwcowe i lipcowej wieczory wydają się nie kończyć, a przecież wiadomo, że za dwa miesiące nie będzie śladu po przesiadywaniu na ciepłym i widnym balkonie.  Dlatego lubię książki, które pokazują tę niezmienną zmienność. Książka Elżbiety Sęczykowskiej jest zbiorem wspomnień i felietonów związanych z życiem na Mazurach, na pierwszej prywatnej farmie jeleni. Autorka opisuje swoją codzienność, ale znacznie więcej miejsca poświęca zwyczajom i zabytkom tamtych rejonów- jest więc o Świętej Lipce, o pałacach dawnych możnych, o wystawnych polowaniach na św. Huberta i wielkich palmach Wielkanocnych. Jest przypomnienie cyklu życia związanego ze zmianą cyklu przyrody. 

Książka, podzielona na części, rozpoczyna się wiosną od ludowych zwyczajów Wielkiego Tygodnia, przez letnie żniwa i wakacyjne wyprawy, przez jesienne aktywności w zagrodzie, rykowisko jeleni, po czas adwentu, Bożego Narodzenia, karnawałowych kuligów i zabaw. Rozdziały krótkie, czasem urozmaicane opisem dzieła sztuki lub wierszem. Kilka obyczajowych obrazków z życia autorki jej przyjaciół, kilka anegdot z  przeszłości.  Jest o farmie jeleni, o domowych pupilach, o ludzkiej niegodziwości, która doprowadziła  do dość nieoczekiwanego zakończenia historii. Czyta się przyjemnie, bo przyjemne jest mieć na podorędziu koktajl z ciekawostek etnograficznych, ploteczek o sąsiadach i stałego elementu jakim jest poddawanie się rytmowi pór roku.  Gdy żyje się w rytmie wyznaczanym przez autobusy, godziny pracy i powroty do domu, rytmie stale tym samym- niezależnym od długości trwania dnia i pory roku, taka lektura tym bardziej sprawia przyjemność. Przypomina, że tak w życiu jak i przyrodzie jedyną stałą jest zmiana.   

  

Elżbieta Sęczykowska. "Randka z jeleniem, czyli pałac z widokiem na bagno". Wyd. Edipresse Książki. Warszawa 2016