"Sycylijskie lwy" o rodzie Florich

 Inspirowana losami prawdziwego rodu Florich włoska historia to powieść ciekawa, choć nie dorastająca do wielkich sag noblistów. Jednak nie taki jest jej cel. To historia Włoch i rodziny.  

Koniec XVIII wieku, po trzęsieniu ziemi w Kalabrii Paolo Florio przenosi się z rodzina na Sycylię. Ciężką pracą i głową do interesów rodzina zyskuje pozycję, ale jednocześnie ciągle uznawana jest za obcych, a arystokraci pożyczają od nich pieniądze, nazywając jednocześnie tragarzami. 

A rodzina, jak to rodzina, ma wewnętrzne konflikty, zaś czas  płynie. I ziemia się świat. To właśnie ta zmiana świata od początku XIX wieku, przez czasy napoleońskie,Wiosnę Ludów, Garibaldiego wyróżniają tę powieść.

 Autorka każdy rozdział  poprzedza krótkim wprowadzeniem historycznym, a cześć wydarzeń jest na bieżąco raportowana przez bohaterów. I dlatego momentami  rozmowy postaci brzmią koturnowo albo reportersko, co może trochę drażnić. Natomiast przyznam, że gdy nie czytała książki z doskoku, a usiadłam do niej w pewien wieczór to ani się obejrzałam, a za mną  było 200 stron i dałam się wessać do środka tej historii. Historii o mężczyznach,  którzy szukają nowych dróg wzbogacenia się, ale jednocześnie miewają bardzo  jasne poglądy na sprawy domu i własnej przyszłości. I o kobietach, które w czasie wielu ograniczeń nie boją się walczyć o swoje szczęście i dobrą przyszłość bliskich.  To też historia tworzenia się imperium rodzinnego i… tak musi być w każdej opowieści i każdym rodzinnym interesie: jego  upadków i wzlotów. 

Nie jest to książka, która trzeba przeczytać- nie ma tu psychologizmu i pietyzmu  symbolicznego szczegółu mannowskich Buddenbrooków, ani wielości wątków Forsyte'ów, ale gdy potrzebuje się lektury lekkie, łatwej i przyjemnej (jak tu się nie rozmarzyć przy opisach  Palermo!?), a jednocześnie trochę porządkującej wiedzę o historii Europy- warto wejść w ten świat. Drugi tom już pożyczony z biblioteki.  

 Stefania Auci, "Sycylijskie lwy". Przeł. Tomasz Kwiecień.  Wyd. W.A.B. Warszawa 2022.